PlaTeaux: SMAHK (DeFKa-Campis) cs in Y2 – Y2 – ateliers en expositieruimte in Groningen

Op zaterdag 16 april om 16.00 opent publicist Geert Hovingh in Y2, Oosterhamrikkade 2Y te Groningen de tentoonstelling PLATEAUX . Deze tentoonstelling toont schilderijen, beelden en ander werk van een zevental kunstenaars. Vijf van hen zijn aktief in en rond de Assener kunstorganisatie SMAHK. Twee kunstenaars uit Groningen vullen deze groep aan. Na de opening is PLATEAUX nog tot begin mei op donderdag tot en met zondag van 14.00 tot 17.00 en op afspraak (06 44 14 24 78) vrij te bezoeken.

SMAHK is onderdeel van DeFKa, het Departement voor Filosofie en Kunst Assen. En april is de maand van de filosofie met dit jaar als thema Over de grens. Het is dan ook niet verwonderlijk dat het werk op de tentoonstelling in meerdere of mindere mate aansluit bij dit thema.

Soms gaat het werk over het niemandsland tussen twee onbepaalde gebieden. Want Gejan Stol maakt een beeld afgeleid van een deurkozijn. In dit beeld blijft de partikulariteit van de grens die door het kozijn wordt geduid, bestaan. Daarentegen verliest het beeld de funktionaliteit van doorgang die het oorspronkelijk deurkozijn wel had. Dit verlies wordt benadrukt doordat Stol het beeld midden in de ruimte opstelt.

Soms gaat het werk juist over de overgang tussen meer bepaalde gebieden. Adrie Krijgsman bouwt een installatie op de binnenplaats en in de hal van Y2 ofwel op de doorgang van straat naar tentoonstellingsruimte. Hiermee markeert hij de toegang tot Y2 en demarkeert hij buiten en binnen, daar en hier, publiek gebied en (althans buiten de openingsuren) privé gebied.

De werken van Stol en Krijgsman gaan over overgangsgebieden. Andere werken gaan over, of vertrekken vanuit de grenslaag. De grenslaag van Y2 zijn de muren, de vloer, het plafond.
Betty Simonides gaat in deze presentatie uit van wat zij aan tegelpatronen ziet op de vloer en aan de muur. Zij voegt zich naar deze patronen en vult ze aan. Haar toevoegingen volgen het ritme en de strengheid. Tegelijkertijd worden dit ritme en deze strengheid verzacht door de (schijnbare) eenvoud en de (schijnbaar) ongecompliceerde vrolijkheid van deze toevoegingen. De driedimensionaliteit van haar toevoegingen maakt de scheiding tussen enerzijds binnenruimte van een gebouw en anderzijds muur- en vloervlakken van dat gebouw minder absoluut.
Haar aandacht voor de schil van dit gebouw leidt tot lokatiespecifiek werk.

Het werk van Greg Que is niet gebaseerd op tegelpatronen maar op tegelvlakken. Deze vlakken zijn te vinden in zijn aangrenzend atelier. Ze zijn onpraktisch, zorgen voor onrust en beperken (d.i. begrenzen) de (mentale) vrijheid van werken. Daarom breekt Que de tegels weg. Zijn atelier wordt leeggeruimd en de scheiding tussen privé en publiek vervaagt.
Paradoxaal doet hij dit volgens een zichzelf opgelegd stramien. Hierdoor is een installatie gegroeid waar diverse verschijningsvormen van de vloer naast in door met elkaar verweven zijn. Geregeld wordt dit stramien doorbroken.

Gerrit ter Beek, Gert Wijlage en Jelte Hommes concentreren zich vooral op de thema’s waarheid, waarneming en eigen tijd. Zij historiseren, filosoferen en maken dan een schilderij, tekst of tekening. Zo verhalen zij hun thema’s in een breder perspectief waarbij identiteiten kunnen wisselen: van bovenaf en van onderop. Wat je ziet is wat je bindt. Je bent wat je ziet.

Groningen-Assen, april 2016.

uitnodiging (op basis foto Ruud Mast)